Όλοι οι άνθρωποι είναι συγγενείς! Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ο άνθρωπος είναι ένας μεταλλαγμένος πίθηκος (Homo sapiens), και οι πιο στενοί συγγενείς μας, σύμφωνα με το αποκωδικοποιημένο γονιδίωμα, είναι τα πρωτεύοντα. Όλα τα άλλα (δημιουργισμός, «επιλεκτικότητα» ορισμένων λαών) δεν είναι τίποτα άλλο από αυταπάτη. Ο άνθρωπος, όπως και άλλα πλάσματα, δεν εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα «θεϊκών δυνάμεων», αλλά μόνο ως αποτέλεσμα μεταλλάξεων, γενετικών αλλαγών. Μια σημαντική μετάλλαξη συνέβη πριν από περίπου 2,4 εκατομμύρια χρόνια σε ένα γονίδιο που ελέγχει την ανάπτυξη των μυών της γνάθου και στους σύγχρονους ανθρώπους ονομάζεται MYH16. Ως αποτέλεσμα αυτής της φαινομενικά ασήμαντης αλλαγής στο γονιδίωμα, οι μύες της γνάθου των προγόνων μας άρχισαν να εξασθενούν, γεγονός που ανάγκασε τη χρήση των πρώτων εργαλείων εργασίας – ένα σκαπτικό ραβδί και έναν πυρήνα (επεξεργασμένη πέτρα), το μελλοντικό πρωτότυπο του σκήπτρου και βασιλική εξουσία. Ήταν η αλλαγή στους μύες της γνάθου, οι οποίοι, έχοντας γίνει λιγότερο ισχυροί, άσκησαν λιγότερη πίεση στο κρανίο, παρείχαν τη διαφορετική δομή του, επιτρέποντάς του να αναπτύξει έναν πολύ μεγαλύτερο εγκέφαλο, επειδή μόνο τα ανθρώπινα μικρά έχουν μη αναπτυγμένες θέσεις στο κεφάλι ( fontanelles) που σφίγγουν με την πάροδο του χρόνου λόγω 3-5 ετών. Κανένα άλλο ζωντανό ον δεν το έχει αυτό! Σύμφωνα με την τελευταία επιστημονική έρευνα, όλη η σύγχρονη ποικιλόμορφη ανθρωπότητα προέρχεται από μια μικρή αφρικανική φυλή. Υπήρχαν όμως και άλλοι τύποι ανθρώπων: Νεάντερταλ, Πιθηκάνθρωποι, Σινάνθρωποι και άλλοι, μερικοί από αυτούς πέθαναν, άλλοι αφομοιώθηκαν με τον Χόμο Σάπιενς.
Υπάρχει επίσης μια μαθηματική απόδειξη συγγένειας, σε αυτή την περίπτωση όσον αφορά την εκθετική αύξηση του αριθμού των συγγενών (με μέση διαφορά μεταξύ γενεών 25-35 ετών): κάθε άτομο έχει 1, δύο γονείς έχουν 2, έχουν επίσης δύο γονείς, δηλαδή τέσσερις 4, περαιτέρω 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048… 8 589 934 592 Με άλλα λόγια, πριν από 1000 χρόνια κάθε ζωντανός άνθρωπος είχε περισσότερους προγόνους από αυτούς που ζει τώρα σε ολόκληρη την υδρόγειο. Η απάντηση στο παράδοξο είναι απλή: στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές φορές λιγότεροι πρόγονοι, αφού οι άνθρωποι ήρθαν σε αιμομιξικές επαφές (αιμομιξία), συχνά χωρίς να το υποψιαστούν. Αν επιστρέψετε σε αρχαιότερες εποχές, τότε, φυσικά, θα υπάρχουν ακόμη περισσότεροι πρόγονοι.
Μερικοί πιστεύουν ότι οι αρχαίοι άνθρωποι στην Κίνα μετακινούνταν από έναν όρθιο άνθρωπο σε μια ασιατική καταγωγή με σύγχρονη ανατομία. Οι συγγραφείς του έργου για το Homo longi έχουν διαφορετική άποψη: ο "άνθρωπος δράκος" είναι ένας ανεξάρτητος κλάδος που προέκυψε στην Αφρική πριν από περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια.
Χωρίς ανάλυση του αρχαίου DNA στα χέρια τους, οι επιστήμονες εφάρμοσαν την Bayesian προσέγγιση, μια μαθηματική μέθοδο που σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα εξελικτικό δέντρο με βάση ετερογενή δεδομένα εισόδου. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ένας λογικός άνθρωπος ζούσε στην Κίνα ήδη πριν από 400 χιλιάδες χρόνια. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα που ελήφθησαν προηγουμένως.
Το 1978, σε ανασκαφές στο σπήλαιο Απήδημα στη βόρεια Ελλάδα, βρέθηκαν δύο ημιτελή ανθρώπινα κρανία και θραύσματα οστών. Οι ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν ότι το ένα ανήκε στους πρώιμους Homo sapiens και το άλλο στους Νεάντερταλ. Η μέθοδος ουρανίου-θορίου έδειξε την ηλικία του ευρήματος – 210 χιλιάδες χρόνια. Αυτός είναι ο γηραιότερος έξυπνος άνθρωπος έξω από την πατρίδα των προγόνων του. Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές αμφιβάλλουν ότι τα κρανία από το Harbin και το Apidima μπορούν να αποδοθούν στον Homo sapiens και επικρίνουν τη χρονολόγηση.
Και εδώ είναι μια νέα αίσθηση – στο Ισραήλ, στο σπήλαιο Nesher Ramla, βρέθηκαν πολλά θραύσματα κρανίου ηλικίας 140-120 χιλιάδων ετών. Συνδυάζουν αρχαϊκά και προηγμένα χαρακτηριστικά των Νεάντερταλ, έτσι οι επιστήμονες τα θεωρούν ως μια ιδιαίτερη προγονική γραμμή αυτού του τύπου ανθρώπων. Και δεδομένων των γενικών λεπτομερειών με δύο ακόμη τύπους ανθρώπων, η υπόθεση υποδηλώνει μια ειδική σειρά προγόνων του Νεάντερταλ, η οποία ξεχώρισε περίπου 400 χιλιάδες χρόνια πριν και τελείωσε την ύπαρξή της στο Nesher Ramla. Ταυτόχρονα, οι σάπιενς είχαν ήδη εγκατασταθεί στις σπηλιές στα βόρεια από αυτά.
Μέχρι στιγμής, η ιστορία της ανθρώπινης φυλής είναι μάλλον περίπλοκη και απέχει πολύ από το τέλος. Ο λόγος για αυτό είναι τα πολλά ευρήματα όχι μόνο στην Ευρώπη και την Αφρική, αλλά και στη Μέση Ανατολή, στην Κίνα. Και, φυσικά, αυτό δεν είναι το όριο. Διαφορετικοί βαθμοί διατήρησης, ποικιλία τεχνικών ανοίγουν ένα ευρύ περιθώριο ερμηνείας. Ένα πράγμα είναι σαφές: τα τελευταία 200 χιλιάδες χρόνια, ο πλανήτης κατοικήθηκε από πολλούς πληθυσμούς αρχαίων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των Homo sapiens. Μετανάστευσαν ενεργά, αντάλλαξαν τεχνολογίες και πιθανώς διασταυρώθηκαν.
Η γη, είτε μας αρέσει είτε όχι, κατοικείται από μαϊμούδες που αυτοαποκαλούνται πρώτοι (πρωτεύον από το λατινικό primatus – πρώτη θέση, αρχαιότητα) και ό,τι κι αν λένε, αλλά οι λεγόμενοι λογικοί άνθρωποι (Homo sapiens) είναι δίκαιοι ένα από τα 200 ζωντανά είδη – από λεμούριους μέχρι ανθρώπους της τάξης των πρωτευόντων ή πιθήκων. Λοιπόν, τι είδους μαϊμούδες είναι, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν: θορυβώδεις, θορυβώδεις, με ένστικτο αγέλης, με έντονο ιεραρχικό σύστημα κυριαρχίας-υποταγής, η μητριαρχία επικρατεί σε πολλά είδη πιθήκων. Συναισθήματα, μορφασμούς, κλόουν κ.λπ. στους πιθήκους, τα συναισθήματα συχνά υπερισχύουν της λογικής. Όλα αυτά συμβαίνουν στον άνθρωπο, τον πρώτο πίθηκο του πλανήτη.
Τα ευρήματα των υπολειμμάτων διαφόρων ανθρωποειδών πλασμάτων, όπως ο Πιθηκάνθρωπος, οι Κρομανιόν και οι Νεάντερταλ, που η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί προγόνους του ανθρώπου, δεν είναι ασυνήθιστα. Τέτοια ευρήματα γίνονται περιοδικά από αρχαιολόγους σε πολύ αρχαία στρώματα – ηλικίας άνω των 30, 50 και ακόμη και 100 χιλιάδων ετών.
Η σύγχρονη επιστήμη πιστεύει ότι η δημιουργία του ανθρώπου συνδέεται με γενετικές μεταλλάξεις, αρχαίους ιούς. Διάφοροι ιοί που εισήχθησαν στο γονιδίωμα των αρχαίων ανθρωποειδών (ανθρωποειδή πλάσματα) οδήγησαν στο σχηματισμό μιας ποικιλίας ανθρωποειδών πλασμάτων. Από αυτά, τελικά, στην πορεία ενός ατέρμονου αγώνα για ύπαρξη, κέρδισε το σύγχρονο είδος, ο homo sapiens. Ταυτόχρονα, υπήρχαν και άλλοι τύποι πλασμάτων που μοιάζουν με ανθρωποειδείς, μελέτες σε χώρους ταφής που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην Κένυα (Ανατολική Αφρική) δείχνουν ότι ο homo habilis (επιδέξιος άνθρωπος) και ο homo erectus (όρθιος άνθρωπος) ζούσαν δίπλα-δίπλα. Μπορούσαν να ζευγαρώσουν και προφανώς από αυτή την ακολασία (απεριόριστες σεξουαλικές σχέσεις) προήλθε το σύγχρονο είδος του homo sapiens. Και όλη η ποικιλομορφία των ανθρωποειδών όντων, οι σύγχρονες φυλές, είναι το αποτέλεσμα ενός ατέρμονου αγώνα για ύπαρξη, όταν τα ανθρωποειδή όντα είχαν σεξουαλικές επαφές με κοντινά είδη και όχι μόνο, για παράδειγμα, είναι γνωστές διάφορες μορφές σεξουαλικών σχέσεων – κτηνωδία, νεκροφιλία, ομοφυλοφιλία , και τα λοιπά.
Γάλλοι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ρουέν ανακάλυψαν ένα νέο στέλεχος του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) το 2009. Σύμφωνα με αυτούς, μεταδίδεται στον άνθρωπο από τους γορίλες. Αυτή είναι η πρώτη αναφερόμενη περίπτωση μόλυνσης από τον ιό HIV από πρωτεύοντα θηλαστικά, με εξαίρεση τους χιμπατζήδες – τρεις γνωστοί τύποι ιού ανοσοανεπάρκειας έχουν περάσει στον άνθρωπο από αυτά τα πρωτεύοντα. Ο ιός εντοπίστηκε σε μια γυναίκα γαλλικής καταγωγής που ζούσε στο Καμερούν. Δεν έτρωγε κρέας πιθήκου, έτσι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η μόλυνση προήλθε σεξουαλικά από άλλο άτομο.
Επιστήμονες από το Ρωσικό Ινστιτούτο Μοριακής Γενετικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι ιοί έφτιαξαν τους ανθρώπους από ένα αρχαίο ανθρωποειδές. «Τα γονίδια, όπως μπορεί ήδη να υποστηριχθεί, είναι παρόμοια στους ανθρώπους και τους πιθήκους, εκκρίνουν συνηθισμένες πρωτεΐνες, αλλά οι ιοί αλλάζουν την αναλογία, την κατανομή και τον χρόνο που αφιερώνεται σε αυτό», εξήγησε ο Βιάτσεσλαβ Ταραντούλ, αναπληρωτής διευθυντής του ινστιτούτου. Σχεδόν ταυτόχρονα με τους Ρώσους, οι Αμερικανοί εξέφρασαν τη θεωρία τους για τη μετατροπή των πιθήκων σε Homo sapiens. Σύμφωνα με βιολόγους και πλαστικούς χειρουργούς από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, κατάφεραν να βρουν μια ενιαία γενετική μετάλλαξη, λόγω της οποίας οι πρώτοι πρόγονοι του ανθρώπου έγιναν διαφορετικοί από τους πιθήκους προκατόχους τους. Στην πραγματικότητα, μιλάμε για τη στιγμή της γέννησης ενός ανθρώπου στον πλανήτη Γη. Αυτή η μετάλλαξη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, συνέβη πριν από περίπου 2,4 εκατομμύρια χρόνια σε ένα γονίδιο που ελέγχει την ανάπτυξη των μυών της γνάθου και στους σύγχρονους ανθρώπους ονομάζεται MYH16. Ως αποτέλεσμα αυτής της φαινομενικά ασήμαντης αλλαγής στο γονιδίωμα, οι μύες των γνάθων των προγόνων μας άρχισαν να εξασθενούν, γεγονός που ανάγκασε τους άτυχους ανθρώπους να αλλάξουν συνήθειες, μενού και να αναζητήσουν τα πρώτα εργαλεία. Έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα χαρακτηριστικά του σώματος, να μάθουν πώς να μαγειρεύουν φαγητό, με κάποιο τρόπο να το επεξεργάζονται. Ήταν μια αλλαγή στους μύες της γνάθου, οι οποίοι, καθώς έγιναν λιγότερο ισχυροί, άσκησαν λιγότερη πίεση στο κρανίο, παρείχαν μια διαφορετική δομή, επιτρέποντας σε έναν πολύ μεγαλύτερο εγκέφαλο να αναπτυχθεί, αυτόν τον ισχυρό «υπολογιστή» που εξυπηρετείται από καλά ανεπτυγμένα όργανα αίσθησης. Ως αποτέλεσμα, το πλάσμα που μοιάζει με πίθηκο πήρε ένα ραβδί στα πόδια του και αποφάσισε να μην το αφήσει ξανά από μέσα τους. Αυτό μπορεί να εξηγήσει το γεγονός ότι οι οδοί που οδηγούν από τον εγκέφαλο στον νωτιαίο μυελό στους ανθρώπους τέμνονται, έτσι ώστε το δεξί ημισφαίριο να ελέγχει το αριστερό μισό του σώματος και το αριστερό το δεξί. Αλλά οι υπόλοιποι πίθηκοι στερήθηκαν μια τέτοια μετάλλαξη και εξακολουθούν να έχουν ισχυρά σαγόνια και αδύναμο εγκέφαλο σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Στα ανθρώπινα μωρά, τα ράμματα που συνδέουν τα οστά του κρανίου μπορούν να απομακρυνθούν καθώς μεγαλώνουν και να εμφανιστούν fontanelles – περιοχές του εγκεφάλου που δεν καλύπτονται από οστά. Με την πάροδο της ηλικίας, τα fontanelles γίνονται κατάφυτα και όταν ο εγκέφαλος φτάσει στο φυσιολογικό μέγεθος, το μέγεθος του κρανίου δεν αυξάνεται πλέον. Ωστόσο, η ανάπτυξη του εγκεφάλου συνεχίζεται, και σε πολλά σύγχρονα παιδιά, τα fontanels δεν μεγαλώνουν υπερβολικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βιβλική ιστορία της κατάρας της Εύας «με πόνο θα γεννήσεις παιδιά» πηγαίνει πίσω στην αρχαία «θεϊκή» εξήγηση του γιατί οι γυναίκες γεννούν με πόνο. Οι πίθηκοι και οι άνθρωποι παρέμειναν παμφάγοι, χωρίς να ειδικεύονται σε κανένα είδος τροφής, επομένως το οδοντικό τους σύστημα είναι κοντά στον αρχικό τύπο, που σχηματίστηκε στις αρχαίες ζωοδοντωμένες σαύρες – ερπετά. Οι άνθρωποι έχουν έγχρωμη διόφθαλμη όραση, όπως και οι πίθηκοι. Οι μεγάλοι πίθηκοι ζούσαν σε ένα αρκετά σταθερό κλίμα και δεν είχαν μια καλά καθορισμένη περίοδο αναπαραγωγής, έτσι οι γυναίκες ανέπτυξαν έναν εμμηνορροϊκό κύκλο 28 ημερών, δηλαδή, η σύλληψη είναι δυνατή 13 φορές το χρόνο, ο κύκλος είναι υπό τον έλεγχο του ενδοκρινικού συστήματος Σύστημα.