مردم ایران

تحقیقات باستان شناسی مدرن نشان می دهد که وطن هند-اروپایی ها منطقه اورال جنوبی است ، جایی که آنها به عنوان یک گروه زبان واحد تشکیل شده اند. ایر یانم-ودجا (به زبان آستان "آریان گستره") میهن اجدادی اسطوره ای ایرانیان باستان ، آریایی ها است ؛ به گفته Videvdat (Vendidad ، اولین کتاب آوستا ، مجموعه ای از کتاب های مقدس دین ایران باستان ، نوعی ادامه ایرانی ویداها) ، از او است که لیست 16 "بهترین" "مکان ها و مناطق" ایجاد شده توسط اهورا مزدا برای بشریت آغاز می شود. این کشور به عنوان یک دشت بی پایان توصیف شده است که از طریق آن رودخانه زیبا Daitya (Vakhvi-Datia) – اورال جریان دارد.

مردم مدرن ایران: بختیار ، بلوچیس ، گیلیان (گالش) ، زازا ، کرد (یزیدیس) ، لور ، مازندران ، اوسیتیان ، مردم پامیر (باجوویان ، بارتنگیان). واکانز ، اشکاشیم (گویش ها: اشکاشیم مناسب ، زبک و سانگلیک) ، مونجان ها ، روشان ها ، ساری کولتسی ، خوفتسی ، شوگنان ها ، یزگولمتیسی) ، پاشایی ؛ فارسی ها ، پشتون ها ، تاجیک ها ، تالیش ، تاتسها ، هازارها ، چارایمکس ، یاگنوبتسی ؛ یاسی.

قوم "ایرانی ها" از نام تاریخی "ایران" گرفته شده از ایران باستان a(i)ریانا – آریایی (زمین) ، (زمین) آریایی ها گرفته شده است. مردم ایران یا مردم آریایی (در آستان ، ایریا ؛ در اوسیتیان ، ایرینگ آدام) گروهی از مردم با منشأ مشترک هستند که به زبان های ایرانی زبان شاخه آریایی خانواده زبان های هند و اروپا صحبت می کنند. اکنون آنها عمدتا در قلمرو افغانستان ، ایران ، تاجیکستان ، اوستیای جنوبی توزیع می شوند (روسیه استقلال اوستیای جنوبی را به رسمیت می شناسد); و همچنین تا حدی در قلمرو آذربایجان ، گرجستان ، عراق ، چین ، عمان ، پاکستان ، روسیه ، سوریه ، ترکیه ، ازبکستان.

مردم پامیر عبارتند از: 1) گروه زبان شوگیانو-روشان متشکل از گویش ها: شوگنان ، روشان ، بارتانگ ، اورگورسکی ، خوفسکی و ساریکولسکی (دومی در چین). آنها در امتداد رودخانه پانجا با شاخه های گانت ، شهدارا و بارتانگ توزیع می شوند. 2) مردم یزگولم ، در امتداد دره رودخانه یزگولم ، شاخه ی راست پنج گسترش یافته اند. 3) واکان هایی که در قسمت های بالای پنج زندگی می کنند ، تا حدی در کانجوت و ساریکول. 4) اشکاشیم ، در امتداد رودخانه پنج در آن خم گسترش یافته است که در آن مسیر را از غرب به شمال تغییر می دهد.